Ş

TAKIMYILDIZLAR

ŞEBEKE, ŞELYAK, SILYAK, ŞİLYAK, ŞîR-İ ÂSUMAN, ŞîR-İ ÇERH, ŞîR-İ FELEK, ŞîR-İ GERDÛN, ŞÜCÂ


YILDIZLAR

Şada esk. [< Fars. ﺷﺎﺩ (şâd) = sevinçli] → Arıkovanı.

Şahin [< Fars. ﺷﺎﻫﻴﻦ (şahin) = terazi kolu] γAqlŞahin traz, Tarazed, Tarazet. Bu ad, Farisîlerin KARTAL takımyıldızının Uçucu (αAql), Kartalboynu (βAql) ve Şahin (γAql) yıldızlarından oluşturdukları ﺷﺎﻫﻴﻦ ﺗﺮﺍﺯﻭ (şahin-i terâzû = terazi kolu) adlı yıldız kümesinden kaynaklanmaktadır.

Şahin traz esk. [< Fars. ﺷﺎﻫﻴﻦ (şahin) = terazi kolu + ﺗﺮﺍﺯﻭ (terâzû) = terazi] γAql Şahin.

Şedir [< Ar. ﺻﺪﺭ (sadr) = göğüs] αCas Göğüs.

Şelyak [Ar. ﺷﻠﻴﺎﻕ (şelyak) < Lat. chelys (kelis) < Grek. χέλυς (helis) = su kaplumbağası] βLyrSheliak, Shelyak.

Şerateyn esk. [Ar. ﺷﺮﻃﻴﻦ (şerateyn) = iki nişan] Sharatan (βAri) ve Mesarthim (γ2Ari) yıldızlarından oluşan yıldız kümesi. Ayın birinci konağıdır.

Şevle esk. [Ar. ﺷﻮﻟﻪ (şevle) = akrep iğnesi] λSco İğne. Ayın on dokuzuncu konağıdır.

Şeytanbaşı [çev. < Ar. ﺭﺃﺱ (re’s) = baş +Fars. ﮔﻮﻝ (gûl) = şeytan, hortlak] βPer Umacı.

Şeytanyıldızı [çev. < Fars. ﮔﻮﻝ (gûl) = şeytan, hortlak] βPer Umacı.

Şimalî unk-i kelb-i ekber [Ar. ﺷﻤﺎﻟﻲ (şimâlî) = kuzeydeki + ﻋﻨﻖ (unk) = boyun + ﻛﻠﺐ (kelb) = köpek + ﺍﻛﺒﺮ (ekber) = büyük] γCMa.

Şimal yıldızı [Ar. ﺷﻤﺎﻝ (şimâl) = kuzey] → Demirkazık.

Şir esk. [< Fars. ﺷﻴﺮ (şîr) = aslan] ρLeoSer.

Şirâ-i yemâni esk. [Ar. ﺷﺮﺍﻉ (şirâ’) < Lat. sirius < Grek. σείριος (sirios) = kavurucu, yakıcı, parlak + ﻳﻤﺎﻧﻰ (yemânî) = Yemenli] αCMa Akyıldız. İki parlak Şira’dan (Akyıldız ve Öncü), Samanyolu’nun Yemen tarafında, yani güneyinde olanı anlamında bir addır.

Şirâ-i şâmî esk. [Ar. ﺷﺮﺍﻉ (şirâ’) < Lat. sirius < Grek. σείριος (sirios) = kavurucu, yakıcı, parlak + ﺷﺎﻣﻰ (şâmî) = Şamlı] αCMi Öncü. İki parlak Şira’dan (Akyıldız ve Öncü), Samanyolu’nun Şam tarafında, yani kuzeyinde olanı anlamında bir addır.

Şirâ-ül-ubûr esk. [Ar. ﺷﺮﺍﻉ (şirâ’) = kavurucu, yakıcı, parlak + ﻋﺒﻮﺭ (ubûr) = karşıya geçen] αCMi Öncü.

Şirâyân esk. [Ar. ﺷﻌﺮﻳﺎﻥ (şirâyân) = iki parlak yıldız] Akyıldız (αCMa) ve Öncü (αCMi) yıldızlarına birlikte verilen bir ad.

Şuarâ-i yemâni esk. [Ar. ﺷﻌﺮﺍ (şuarâ) < Lat. sirius < Grek. σείριος (sirios) = kavurucu, yakıcı, parlak] + ﻳﻤﺎﻧﻰ (yemânî) = Yemenli] αCMa Akyıldız, Şirâ-i yemâni.

Şuarâ-i şâmî esk. [Ar. ﺷﻌﺮﺍ (şuarâ) < Lat. sirius < Grek. σείριος (sirios) = kavurucu, yakıcı, parlak] + ﺷﺎﻣﻰ (şâmi) = Şamlı] αCMi Öncü, Şirâ-i şâmî.